ΝΕΑΝΙΚΗ ΚΥΦΩΣΗ 
Η ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ

Εισαγωγή

Η χειρουργική θεραπεία των παραμορφώσεων της σπονδυλικής στήλης ξεκίνησε στις αρχές τους περασμένου αιώνα (Albee, Hibbs) χωρίς τη χρήση πρόσθετων μεταλλικών εμφυτευμάτων. Καθιερώθηκε στη δεκαετία του '60 με την εφαρμογή της διατατικής μεταλλικής ράβδου του Harrington, ακολούθησε η μέθοδος του Eduardo Luque με υποπετάλεια σύρματα και προχώρησε στην εφαρμογή τμηματικής στήριξης με άγγιστρα και ράβδους. Η εμφάνιση και καθιέρωση των διαυχενικών βιδών επέτρεψε την καλύτερη εξέλιξη και εφαρμογή των συστημάτων οπίσθιας σπονδυλοδεσίας.

Η χειρουργική επέμβαση στοχεύει α) στην απελευθέρωση των σπονδύλων της θωρακικής μοίρας από τα οπίσθια ανατομικά μόρια που εμποδίζουν τη σχετική κινητικότητα, β) στη διόρθωση του θωρακικού κυρτώματος σε φυσιολογικά όρια, γ) στη μηχανική σταθεροποίηση της σπονδυλικής στήλης στην νέα, διορθωμένη θέση και δ) στη μόνιμη ακινητοποίηση με την επίτευξη βιολογικής σπονδυλοδεσίας.

Με τα σημερινά δεδομένα η νοσοκομειακή νοσηλεία διαρκεί σχεδόν μια εβδομάδα και η συνολική ταλαιπωρία του ασθενή δεν διαρκεί περισσότερο από ένα δίμηνο. Η κυφωτική παραμόρφωση διορθώνεται πραγματικά πολύ ικανοποιητικά με τίμημα όμως την οριστική απώλεια της κίνησης στη θωρακική μοίρα της σπονδυλικής στήλης.

Η μέθοδος

Η μέθοδος για τη θεραπεία των παραμορφώσεων της σπονδυλικής στήλης, οι οποίες προκαλούνται από την νεανική κύφωση στον αξονικό σκελετό, βασίζεται στην αρχή της τμηματικής οπισθέλκουσας (Luque) με τη διαφορά ότι αντί για υποπετάλεια σύρματα χρησιμοποιούνται νεώτερα εμφυτεύματα και συστήματα σπονδυλοδεσίας τριών κολωνών, απόλυτα βιοσυμβατά και παραμαγνητικά.

Η χειρουργική επέμβαση

Οι χειρουργικές παρεμβάσεις γίνονται με εκτεταμένη ανοιχτή προσπέλαση και παρασκευή των οπίσθιων ανατομικών στοιχείων της σπονδυλικής στήλης. Όλες οι παρεμβάσεις γίνονται αποκλειστικά σε στοιχεία του ερειστικού συστήματος. Γίνεται διατομή-εκτομή-καθαρισμός των ανατομικών μορίων που εμποδίζουν την κινητικότητα. Σε ιδιαίτερα δύσκαμπτες κυφώσεις μπορεί να χρειαστεί να γίνουν μια ή περισσότερες οπίσθιες σφηνοειδείς οστεοτομίες. Ακολουθεί τοποθέτηση των σταθεροποιητικών εμφυτευμάτων (άγγιστρα – διαυχενικές βίδες) σε προκαθορισμένες θέσεις, συνδέονται με δυο συνδετικές ράβδους και ακολουθεί προοδευτική οβελιαία διόρθωση και τελική σταθεροποίηση. Η επέμβαση ολοκληρώνεται με την προσθήκη οστικών μοσχευμάτων με στόχο την βιολογική επίτευξη μόνιμης σπονδυλοδεσίας με την ανάπτυξη νέου οστού.

Η χρονική διάρκεια ενός συνηθισμένου χειρουργείου οπίσθιας διορθωτικής σπονδυλοδεσίας για κύφωση είναι συνήθως 3-4 ώρες. Η νοσηλεία 5-6 ημέρες και η συνολική ταλαιπωρία των μικρών ασθενών περίπου 2 μήνες, μέχρι την ολοκλήρωση της πρώτης φάσης της βιολογικής σπονδυλοδεσίας και την απελευθέρωση του ασθενή από σχετικούς περιορισμούς.

Στόχοι της χειρουργικής θεραπείας είναι οι μόνιμες διορθώσεις του αυξημένου θωρακικού σπονδυλικού κυρτώματος και η επίτευξη συνολικής ισορροπίας της σπονδυλικής στήλης. Μειονέκτημά της η παραμονή μόνιμης ακινητοποίησης της σπονδυλικής στήλης στο τμήμα που έχει σπονδυλοδεθεί.

Συμπεράσματα

Η χειρουργική διόρθωση της θωρακικής κύφωσης με οπίσθια σπονδυλοδεσία είναι ένα επίτευγμα της χειρουργικής στον τομέα των παραμορφώσεων της σπονδυλικής στήλης. Η συνολική διάρκεια του χειρουργείου δεν ξεπερνά τις 4 ώρες, η συνολική νοσηλεία τις 6 ημέρες και το συνολικό όφελος για τον ασθενή η ζωή χωρίς την κυφωτική παραμόρφωση.