ΙΔΙΟΠΑΘΗΣ ΣΚΟΛΙΩΣΗ
ΚΗΔΕΜΟΝΕΣ ΚΑΙ ΔΙΑΜΟΡΦΩΣΗ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ
Σύμφωνα με την Scoliosis Research Society (www.srs.org/patients/) οι κηδεμόνες είναι αποδεδειγμένα η μοναδική μορφή συντηρητικής θεραπείας για τις παραμορφώσεις που προκαλούνται από την ιδιοπαθή σκολίωση της σπονδυλικής στήλης. Για να επιτευχθεί αυτό ο κηδεμόνας πρέπει να εξασκεί πιέσεις πάνω στο σώμα του ασθενή καθημερινά και για πολλές ώρες το 24ωρο.
Κηδεμόνες υπάρχουν πολλών ειδών, λίγο πολύ όμως είναι όλοι φτιαγμένοι στα ίδια περίπου πρότυπα: σχετικά σκληρό υλικό κατασκευής, πίεστρα με σχετικά μεγάλη επιφάνεια, στήριξη στη λεκάνη, πίεση στο θώρακα και στη μέση (οσφυϊκή μοίρα) του ασθενή.
Η διάρκεια εφαρμογής του κηδεμόνα είναι οπωσδήποτε μεγάλη τόσο σε 24ωρη βάση όσο και διαχρονικά, σε μηνιαία ή ετήσια βάση. Το ίδιο και οι δυνάμεις οι οποίες εξασκούνται από τον κηδεμόνα πάνω στο σώμα και μάλιστα σε εποχή που το τελευταίο αναπτύσεται και διαμορφώνεται όπως είναι η παιδική, η προεφηβική και εφηβική ηλικία.
* Εξαίρεση στον διεθνή κανόνα η Αγγλική σχολή η οποία δεν αποδέχτηκε τους κηδεμόνες σαν μέσο για την συντηρητική αντιμετώπιση της σκολίωσης σε πρώϊμα στάδια με συνέπειες α) την ελάχιστη έως μηδενική εμπειρία των Βρετανών συναδέλφων στη συντηρητική αντιμετώπιση των παραμορφώσεων του αξονικού σκελετού και β) την επιβάρυνση του NHS (Βρετανικού Εθνικού Συστήματος Υγείας) με δυσανάλογο αριθμό μεγάλων σκολιώσεων για χειρουργική επέμβαση. Ανάλογα ελάχιστη ή μηδενική εμπειρία και γνώσεις έχουν στον τομέα της θεραπείας με κηδεμόνες και Έλληνες συνάδελφοι που εκπαιδεύτηκαν ή μετεκπαιδεύτηκαν στην Αγγλία.
Ένα από τα ερωτήματα που προβλημάτησαν την επιστημονική κοινότητα ήταν σχετικό με τις επιδράσεις που έχει η συνεχής εφαρμογή ενός υπομασχάλιου κηδεμόνα στη συνολική διαμόρφωση του σώματος δεδομένου ότι η θεραπεία για τη σκολίωση γίνεται κατά την προεφηβική και εφηβική περίοδο όπου συντελείται και η τελική ανάπτυξη και διαμόρφωση του σκελετού.
Μέθοδος: Για το σκοπό αυτό μετρήσαμε τις περιμέτρους του σώματος 100 κοριτσιών με ιδιοπαθή σκολίωση πριν και μετά από τη θεραπεία με υπομασχάλιο κηδεμόνα TLSO. Οι μετρήσεις έγιναν σε 6 διαφορετικά επίπεδα (1. στο ύψος της μασχάλης, 2. κάτω από το στήθος, 3. στο κατώτερο τμήμα του θώρακα, 4. στη μέση, 5. στη λαγόνια ακρολοφία και 6. στο ύψος των τροχαντήρων) πριν από την εφαρμογή του κηδεμόνα και μετά από 18 μήνες θεραπείας.
Τα ευρήματα ήταν και εντυπωσιακά αλλά και αναμενόμενα. Ο κηδεμόνας επηρεάζει την ανάπτυξη του εφηβικού σώματος αλλά με τρόπο αναμενόμενο, όχι επιβλαβή και κυρίως καλαίσθητο και μέσα στα πλαίσια της γυναικείας ομορφιάς.
Αναλυτικά: Το ανώτερο τμήμα του θώρακα και η λεκάνη δεν επηρεάζονται από τον κηδεμόνα και αναπτύσονται κανονικά (περίμετροι 1, 5 και 6). Η μεσότητα και το κάτω μέρος του θώρακα όπως και η κοιλιά των ασθενών περιορίζονται από τη χρήση του κηδεμόνα (περίμετροι 2, 3 και 4) και δεν αναπτύσονται όπως η ανώτερη και οι δυο κατώτερες περίμετροι.
Το μέγεθος του περιορισμού της ανάπτυξης δεν είναι ιδιαίτερα μεγάλο συνδυαζόμενο δε με τα ευρήματα από τον έλεγχο των αναπνευστικών παραμέτρων (βλέπε σχετικό κεφάλαιο) δεν προκαλεί βλάβες στην αναπνευστική λειτουργία γιατί δεν περιορίζει την έκπτυξη του θώρακα και την αναπνευστική λειτουργία μετά την αφαίρεσή του.