ΒΡΕΦΙΚΗ ΣΚΟΛΙΩΣΗ
Βρεφική χαρακτηρίζεται η σκολίωση η οποία παρουσιάζεται από τη γέννηση μέχρι και την ηλικία των 3 ετών. Εμφανίζεται πολύ περισότερο σε αγόρια απ' ότι σε κορίτσια και προκαλεί κυρίως αριστερές καμπύλες με εντόπιση στη θωρακική μοίρα της σπονδυλικής στήλης.
Οι βρεφικές σκολιώσεις στο μεγαλύτερο ποσοστό αυτοϊώνται. Ένα πολύ μεγάλο ποσοστό όμως είναι πολύ δύσκολες στην αντιμετώπιση και εαν δεν αντιμετωπισθούν έγκαιρα και σωστά, καταλήγουν σε πολύ μεγάλες παραμορφώσεις.
Οι επιδεινούμενες βρεφικές σκολιώσεις συνυπάρχουν σε πολλές περιπτώσεις με δυσπλασίες στα ισχία ή με νοητική καθυστέρηση ή με συγγενείς καρδιοπάθειες. Στα περιστατικά αυτά είναι απαραίτητη η έγκαιρη συνεργασία των απαραίτητων εξειδικευμένων ιατρικών ομάδων για την αποτελεσματική αντιμετώπιση.
Οι συγγενείς ανωμαλίες της σπονδυλικής στήλης, δεν περιλαμβάνονται στις προηγούμενες στατιστικές. Εκδηλώνονται αμέσως μετά τη γέννηση και οι παραμορφώσεις που προκαλούνται είναι ανάλογες με το είδος της γεννετικής ανωμαλίας που υπάρχει στη σπονδυλική στήλη. Οι επιδεινούμενες μορφές αντιμετωπίζονται χειρουργικά.
Αξιολόγηση: Πρώτιστο καθήκον είναι η τυποποίηση και κατηγοριοποίηση της σκολίωσης. Αυτό γίνεται με πλήρη έλεγχο του βρέφους ώστε να αποκλειστούν α) η ύπαρξη συγγενών ανωμαλιών στη σπονδυλική στήλη (ακτινογραφίες), β) η δυσπλασία στα ισχία (ακτινογραφία και κλινική εξέταση), γ) βλάβη του ΚΝΣ (Κεντρικού Νευρικού Συστήματος) > Νευρολογική εκτίμηση, Μαγνητική Τομογραφία, δ) συγγενής καρδιοπάθεια (καρδιολογική εκτίμηση > Υπερηχογράφημμα). Σε περίπτωση που διαπιστωθεί οποιαδήποτε συγκεκριμένη πάθηση εξυπακούεται ότι ακολουθείται η θεραπεία που πρέπει.
Στις περιπτώσεις που ο αρχικός έλεγχος είναι αρνητικός και δεν βρεθεί οτιδήποτε παθολογικό, επιβάλλεται παρακολούθηση με σκοπό να τεκμηριωθεί η διαχρονική συμπεριφορά του σπονδυλικού κυρτώματος. Όσο το σπονδυλικό κύρτωμα παραμένει στα αρχικά μεγέθη ή μειώνεται δεν χρειάζεται συγκεκριμένη θεραπεία αλλά επιβάλλεται ο τακτικός έλεγχος με απλές ακτινογραφίες. Καθοριστικά στον τομέα αυτό είναι τα προγνωστικά ακτινολογικά κριτήρια που εντόπισε και καθιέρωσε η Min Mehta (φωτο) με τα οποία προσδιορίζονται οι σκολιώσεις με κακή πρόγνωση και εντάσσονται έγκαιρα σε θεραπευτικό πρόγραμμα.
Συντηρητική θεραπεία: Στις περιπτώσεις που διαπιστωθεί επιδείνωση επιβάλλεται άμεσα η συντηρητική θεραπεία με ειδικούς κηδεμόνες εξατομικευμένης κατασκευής (custom made) ή με γύψινους νάρθηκες. Νάρθηκες ή κηδεμόνες αλλάζουν συνήθως κάθε 6 μήνες, οπότε γίνεται και ο απαραίτητος έλεγχος.
Χειρουργική θεραπεία: Η χειρουργική θεραπεία επιβάλεται στις περιπτώσεις που δεν μπορεί να εφαρμοστεί ή αποτυγχάνει η συντηρητική θεραπεία. Οι χειρουργικές μέθοδοι που εφαρμόζονται για την αντιμετώπιση της βρεφικής σκολίωσης διαφέρουν από αυτές που εφαρμόζονται στη σπονδυλική στήλη των ενηλίκων επειδή συνυπολογίζεται υποχρεωτικά το δυναμικό της υπολειπόμενης σκελετικής ανάπτυξης.