ΣΥΓΓΕΝΗΣ ΣΚΟΛΙΩΣΗ
Η συγγενής σκολίωση, όπως φαίνεται και από το όνομά της, είναι η παραμόρφωση της σπονδυλικής στήλης η οποία οφείλεται σε συγγενή αίτια δηλ. ανωμαλίες που υπάρχουν ήδη από τη γέννηση του παιδιού και προκαλούν παρεκλίσεις στην ανάπτυξη των κυρτωμάτων της. Η ανάπτυξη πλάγιων σπονδυλικών κυρτωμάτων από συγγενή αίτια ονομάζεται συγγενής σκολίωση, η πρόκληση κύφωσης, συγγενής κύφωση κ.ο.κ.
Η σπονδυλική στήλη δεν σχηματίζεται ως ενιαίο σύνολο αλλά από επί μέρους τμήματα, τους σωμίτες, τα οποία διαμορφώνουν κάθε ημιμόριο ξεχωριστά και τον αξονικό σκελετό στο σύνολό του κατά το πρώτο τρίμηνο της ενδομήτριας ζωής, όταν διαμορφώνονται άλλωστε και όλα τα όργανα του σώματος. Κατά τη διαδικασία της ανάπτυξης και διαμόρφωσης υπάρχουν περιπτώσεις που δεν γίνεται καλός διαχωρισμός ή γίνεται επί πλέον διαχωρισμός είτε κατά τον επιμήκη άξονα είτε στα πλάγια ημιμόρια με αποτέλεσμα, μετά την γέννηση να υπάρχουν σπόνδυλοι που δεν είναι καλά αναπτυγμένοι ή καλά διαχωρισμένοι ή υπεράριθμοι ή να λείπουν. Ανάλογα με την εντόπιση, μπροστά ή στο πλάϊ και ανάλογα με τη συμμετρία και τον αριθμό, προκαλούν μεγάλου ή μικρού βαθμού ασυμμετρία και στην ανάπτυξη των κυρτωμάτων της σπονδυλικής στήλης.
Χαρακτηριστικά παραδείγματα. Ημισπόνδυλοι: Είναι, όπως φανερώνει και η λέξη, μισοί σπόνδυλοι. Μπορεί να είναι πλάγιοι, δεξιοί ή αριστεροί ή πρόσθιοι (κοιλιακοί) ή οπίσθιοι (ραχιαίοι) και να προκαλούν αντίστοιχα κυρτώματα πλάγια, λορδωτικά ή κυφωτικά. Συσσωματώματα: Είναι κολλημένοι σπόνδυλοι που δεν αφήνουν την σπονδυλική στήλη ν΄αναπτυχθεί ελεύθερα. Προκαλούν το αντίθετο αποτέλεσμα από τον ημισπόνδυλο. Αντί να προκαλούν ανάπτυξη κυρτώματος την εμποδίζουν. Συνδυασμοί: Όταν συνδυάζονται συγγενείς ανωμαλίες, το τελικό αποτέλεσμα εξαρτάται από το γεωμετρικό άθροισμα των παραμορφώσεων που προκαλούνται, π.χ. δυο αντίθετοι ημισπόνδυλοι οι οποίοι προκαλούν ίσες και αντίθετες παραμορφώσεις έχουν τελικό αποτέλεσμα καλό ενώ δυο ομόπλευροι ημισπόνδυλοι που προκαλούν ίσες αλλά όμορες παραμορφώσεις προκαλούν την διπλάσια τελική παραμόρφωση.
Αντιμετώπιση: Πρώτιστο καθήκον στην αντιμετώπιση των συγγενών παραμορφώσεων είναι η τυποποίηση και ταξινόμηση των συγγενών ανωμαλιών ή/και παραλλαγών που υπάρχουν τόσο στη σπονδυλική στήλη όσο και στον οργανισμό γενικώτερα. Ακολουθεί η εκτίμηση της μελλοντικής πορείας των παραμορφώσεων. Στην περίπτωση που προσδιοριστεί ότι η πορεία θα είναι επιδεινούμενη η θεραπεία είναι υποχρεωτικά χειρουργική. Σε όλες τις άλλες περιπτώσεις επιβάλλεται η περιοδική παρακολούθηση και η επέμβαση σε περίπτωση επιδείνωσης. Η συντηρητική αντιμετώπιση με κηδεμόνες ελάχιστα προσφέρει και μόνο σε μικρές παραμορφώσεις.
Χειρουργικές επεμβάσεις: Οι χειρουργικές επεμβάσεις οι οποίες γίνονται σε περιπτώσεις συγγενών παραμορφώσεων στη σπονδυλική στήλη είναι α) η αφαίρεση, β) η αναστολή της ανάπτυξης και γ) συνδυασμοί. Ο βαθμός δυσκολίας μιας επέμβασης εξαρτάται από την εντόπιση της γεννετικής ανωμαλίας και το είδος της χειρουργικής παρέμβασης που θα γίνει.
Συμπεράσματα: Οι συγγενείς παραμορφώσεις της σπονδυλικής στήλης, σκολίωση - κύφωση, εμφανίζονται αμέσως μετά την γέννηση. Πρέπει να γίνεται σταδιοποίηση και καλή παρακολούθηση. Τα περιστατικά που παρουσιάζουν επιδείνωση αντιμετωπίζονται χειρουργικά. Η συντηρητική αντιμετώπιση με κηδεμόνες λίγα ή ελάχιστα προσφέρει και μόνο σε πολύ μικρές παραμορφώσεις.