Η ΣΧΟΛΙΚΗ ΤΣΑΝΤΑ.
ΒΟΗΘΗΜΑ Η ΑΝΑΘΕΜΑ;
Όταν ανοίγουν τα σχολεία ξαναρχίζει η Οδύσσεια για γονείς και μαθητές για τα καινούργια βιβλία, τετράδια και μαζί μ' αυτά και τη σχολική τσάντα. Πόσο βάρος θα πρέπει να έχει αυτή η τσάντα, πόσα βιβλία και τετράδια θα έχει μέσα και πώς θα την μεταφέρει ο μικρός ο μαθητής ή η μαθήτρια; Θα την κρατάει με το χέρι ή την κρεμάει στην πλάτη; Πρέπει να χρησιμοποιεί το ένα χέρι ή και τα δυο χέρια; Πόσο είναι το ιδανικό βάρος για μια σχολική τσάντα, πόσο το μεγαλύτερο βάρος που επιτρέπεται να σηκώνει ένα μικρό παιδί και άλλα παρόμοια ερωτήματα.
Ερωτήματα άχρηστα που δεν έχουν απαντήσεις, τουλάχιστον χρήσιμες και αυτό γιατί κανένας δεν κάνει την απλή ερώτηση "πόσο συνολικά χρόνο σηκώνει τελικά ένας μικρός μαθητής ή μια μικρή μαθήτρια αυτή την περιβόητη σχολική τσάντα;". Η απάντηση προκαλεί έκπληξη: από 5-10 λεπτά μέχρι 20-30 λεπτά το 24ωρο και αυτά όχι συνέχεια αλλά χωρισμένα, τουλάχιστον, σε δυο, περίπου ίσα, μέρη. Το πρωϊ, όταν πηγαίνουν οι μαθητές στο σχολείο και μετά, όταν γυρίζουν στο σπίτι, μετά το σχολείο.
Η σχολική τσάντα δεν είναι παρά μια μικρή φορητή αποθήκη η οποία χρησιμεύει αποκλειστικά για τη μεταφορά από το σπίτι στο σχολείο και από το σχολείο στο σπίτι των απαραίτητων βιβλίων, τετραδίων και άλλων σχετικών βοηθημάτων για τη δουλειά στο σχολείο. Είναι κάτι σαν το καροτσάκι του supermarket. Δεν την σηκώνει ούτε την κουβαλάει ο μαθητής τις ώρες των μαθημάτων.
Τα ίδια ισχύουν και για τα βιβλία και το βάρος τους. Δεν τα σηκώνει κανένας όταν τα διαβάζει. Τα βιβλία είναι ακουμπισμένα κάπου και το διάβασμα γίνεται με τα μάτια όπως το γράψιμο γίνεται με το χέρι και κάθε βιβλίο διαβάζεται χωριστά. Δεν διαβάζονται όλα τα βιβλία μαζί, με το ζύγι, δηλ. με το κιλό.
Ένας άλλος μύθος ή παρεξήγηση. Άν προκαλεί η μεγάλη ή η βαριά σχολική τσάντα κάποια πάθηση στη σπονδυλική στήλη. Η απάντηση είναι κατηγορηματικά όχι. Αυτό γιατί 1) ο πραγματικός χρόνος που οι μαθητές σηκώνουν τη σχολική τσάντα είναι ελάχιστος και 2) γιατί άν το σήκωμα της σχολικής τσάντας προκαλούσε οργανική πάθηση στη σπονδυλική στήλη (π.χ. σκολίωση ή κύφωση) θα έπρεπε οι μαθητές που είναι αναγκασμένοι να σηκώνουν σχολικές τσάντες να εμφανίζουν αυξημένη επίπτωση των παθήσεων αυτών σε σύγκριση με άτομα που δεν έχουν αυτό το αίτιο, κάτι που δεν έχει πιστοποιηθεί ποτέ και πουθενά στον κόσμο.
Ποιό είδος τσάντας είναι πιο καλό, η τσάντα του χεριού ή το σακκίδιο της πλάτης; Αναφορικά με την άνεση, το σακκίδιο της πλάτης είναι πιο άνετο και βολικό επειδή αφήνει και τα χέρια ελεύθερα. Προσοχή μόνο στις περιπτώσεις με κύφωση όπου το σακκίδιο, ιδιαίτερα όταν είναι πολύ βαρύ, μπορεί να επιβαρύνει την κατάσταση αντί να τη βοηθήσει.
Η ιδιοπαθής σκολίωση και η κύφωση της σπονδυλικής στήλης είναι παθήσεις της αναπτυσσόμενης σπονδυλικής στήλης με κληρονομικό υπόστρωμα. Είναι προγραμματισμένες να εμφανιστούν και επίσης προγραμματισμένες για το πόσο θα αυξηθούν, αν αφεθούν χωρίς θεραπεία η οποία, δυστυχώς, είναι δύσκολη. Όλη η προσπάθεια να αποδοθούν στη σχολική τσάντα και το βάρος της είναι μια πάρα πολύ καλά οργανωμένη και αποτελεσματική προσπάθεια marketing βασισμένη στην ιατρική αδυναμία για εύκολη και αποτελεσματική θεραπεία. To ίδιο ισχύει και για όλες τις εμφανιζόμενες και δυστυχώς πολλά υποσχόμενες "εύκολες θεραπείες" γι' αυτές τις παθήσεις. Θεραπεύουν τους θεραπευτές αλλά όχι τους πάσχοντες.
Συμπεράσματα: η σχολική τσάντα, όσο βαριά και άν είναι, δεν προκαλεί καμμία οργανική παραμόρφωση στη σπονδυλική στήλη των μαθητών γιατί απλούστατα κανένας δεν την σηκώνει για παραπάνω από 10-20 λεπτά την ημέρα. Η σκολίωση και η κύφωση είναι οργανικές παθήσεις της σπονδυλικής στήλης προγραμματισμένες γεννετικά για το άν και πότε θα εμφανιστούν και πόσο θα μεγαλώσουν. Το σακκίδιο είναι πιο βολικό από την τσάντα χεριού.